Tines Werkplaats

De perfecte emmer leverde een volle portie water aan het einde van de lange weg tussen de rivier en het huis van de meester. De gebarsten emmer leverde maar de helft.

Dat ging zo twee volle jaren door. De waterdrager leverde altijd anderhalve emmer water af in het huis van de meester. Natuurlijk was de goede emmer trots op zijn prestaties omdat hij perfect voldeed aan het doel waar hij voor gemaakt was. Maar de arme gebarsten emmer was beschaamd om zijn gebrek en hij voelde zich ellendig omdat hij maar de helft kon presteren van wat er van hem verwacht werd.

Nadat de emmer zich twee jaar lang als mislukking had beschouwd begon hij op een goede dag bij de rivier te praten met de waterdrager. “Ik schaam mezelf zo over mezelf, ik wil me bij je verontschuldigen,” zei de emmer. “Waarom ?” vroeg de waterdrager. “Waarom ben je beschaamd?”
“Omdat ik de laatste twee jaar alleen maar een halve emmer water kan leveren. Door de barst verlies ik steeds water onderweg naar het huis van je meester. Door mijn falen moet jij zo hard werken en krijg je niet het volle loon voor je inspanning!”
De waterdrager kreeg medelijden met de oude, gebarsten emmer. Hij wilde hem troosten en zei: Als we dadelijk teruggaan naar het huis van mijn meester moet je eens goed op de prachtige bloemen letten aan jouw kant van de weg.”
Toen ze de heuvel opliepen zag de gebarsten emmer de prachtige wilde bloemen aan de kant van de weg. Dat bracht hem toch een beetje troost. Maar aan het einde van de reis voelde hij zich toch weer schuldig omdat de helft van het water was weggelopen. Hij verontschuldigde zich opnieuw bij de waterdrager; hij had opnieuw gefaald.
De waterdrager bekeek de emmer en zei: “Heb je gezien dat er alleen maar bloemen bloeien aan jouw kant van de weg? Aan de andere kant groeit niks!
Ik weet al heel lang dat je een beetje lekt en ik heb er mijn voordeel mee gedaan. Ik heb bloemzaadjes geplant aan jouw kant van de weg. Elke dag heb jij ze water gegeven. En zo heb ik al twee jaar lang telkens prachtige bloemen kunnen plukken om de tafel van mijn meester mee te versieren!”
Als jij niet zou zijn zoals je nu eenmaal bent dan zou zijn huis er nooit zo prachtig uit zien. (gevonden op beleven.org)